Με την πλάτη στην εκδοτική επιτυχία και στην κατά συρροή φιλοδοξία των καιρών, στεκόμαστε μπρος στην ανοιχτότητα και ατενίζουμε έκθαμβοι μια θέα απαστράπτουσα, ηλιολούλουδη, κι ας μην έχει ακόμα γεννηθεί, γιατί είναι μια «Άπλαστη θέα».
Ας την γεμίσουμε με ποιήματα που αγωνιούν, που δεν γράφτηκαν για να θαυμαστούν, δεν απευθύνονται σε πλήθη. Το μόνο που επιθυμούν: να δοξάσουνε την αστραπή, να χτίσουν άδολες σχέσεις μεταξύ μας, βρισκόμενα έξω από τον κόσμο της κερδοφορίας και του καλοτάξιδου, έξω από τις φιλολογίες της έπαρσης και του ανταγωνισμού.