ΤΟ
ΑΝΤΙΔΑΡΒΙΝΙΚΟ
ΟΝΕΙΡΟ
κολάζ | Greg Zerkos
Μια πειραματική, διακαλλιτεχνική και εν εξελίξει έκθεση που θα ενισχύεται διαρκώς από καταθέσεις και νέα κεφάλαια, θα επεκτείνεται βιολογικώς άναρχα, ώσπου στο τέλος μια ουτοπική ζωικότητα, σαν του αγριοκισσού, θα γραπώσει τον χώρο του Sozopolis (Σωζοπόλεως 15).
Προτάσεις αντιδαρβινικής συμμετοχής:
poemokratia@gmail.com
ΓΙΑ 10 ΚΥΡΙΑΚΕΣ
[18:00-21:00]
26.02
05.03
12.03
19.03
26.03
02.04
09.04
16.04
23.04
30.04
επιμέλεια έκθεσης: Ρομαντικό Πανεπιστήμιο
στο πλαίσιο δράσεων του φανταστικού πολιτεύματος #poemokratia που θα εμψυχωθεί το 2088
ΤΟ ΑΝΤΙΔΑΡΒΙΝΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ
Κεφάλαιο Πέντε
[5η Κυριακή 26.03.2023]
*
[ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΣ ΛΥΡΙΣΜΟΣ]
.
Δύο από τις πιο βάνδαλες και δημιουργικά ασυγκράτητες φιγούρες της πόλης, με πλούσια στοιχεία ρακοσυλλεκτικής τέχνης, γεμάτοι πίστη στην εξωκοινωνικότητα του underground και οπλισμένοι φιλοσοφικά με μια παιδική ωριμότητα, εισβάλλουν ραγδαία μέσα στο Αντιδαρβινικο Όνειρο δίνοντας μια νέα εικαστική τροπή στην έννοια της ουτοπίας.
Την Κυριακή 26 Μάρτη ο Στέφανος Χανδέλης συναντά τον Αμβρόσιο Γκουσγκούνη και ο καταστροφικός λυρισμός έχει τώρα το λόγο.
[20 νέα έργα τέχνης]
ΥΓ: Κατά τη διάρκεια του ανοίγματος ο Στεφανος θα βανδαλιζει ζωγραφικά το ταβάνι του Sozopolis εν είδει εικαστικής περφόρμανς ενώ ο Αμβρόσιος θα μεταποιεί καταστροφικά το νέο τεύχος του περιοδικού μηδέν που μόλις εξέδωσε.
ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ
18:00-21:00
@Sozopolis
ΤΟ ΑΝΤΙΔΑΡΒΙΝΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ
Κεφάλαιο Τέσσερα
[4η Κυριακή 19.03.2023]
[IBBUR]
.
Η θέα του φτερού στην ουρά ενός παγωνιού, με αρρωσταίνει!
Κάρολος Δαρβίνος
Γράμμα στον Asa Gray
(3 Απρίλη 1860)
Ποιος μπορεί να γνωρίζει εξαρχής την αναρριχώμενη διαδρομή που θα ακολουθήσει ο σπόρος του κισσού; Ποια θεωρία μπορεί να κατανοήσει τη συλλογική χορογραφία ενός σμήνους ψαρονιών; Πώς να εξηγηθούν λογικά τα χρώματα στα φτερά του παγωνιού; Aπό πού πηγάζει ο ανθρώπινος πόθος για την υπέρβαση;
Υπάρχουν συμβάντα που διαφεύγουν του επιστημονικού νου, η χαοτική φύση τους τα καθιστά δυσερμήνευτα αν όχι άβολα για τον ανθρώπινο πολιτισμό.
Απολαμβάνουμε το δυσερμήνευτο. Τασσόμαστε με το άλμα πίστης. H ψυχή μας εγκυμονεί. Βρισκόμαστε στη δυτικανατολική πλευρά του χάους. Αναμένουμε καρτερικά το Ibbur της ανθρωπότητας:
[χαοτική εισβολή έργων στην έκθεση]
Συμμετέχουν:
Κλεοπάτρα Χαρίτου
Γεωργία Μεθενίτη
Δημήτρης Αμελαδιώτης
Εύη Αθανασίου
Nil
Γιάννης Κένης
Στάθης-Αλέξανδρος Ζούλιας
Νικόλας Γκόγκος
Ζωή Μαντά
Σαμσών Ρακάς
Κώστας Ντάφλος
Ίρις Φουστέρη
Ι. Γραμματικάκης
Νάτση(ς;)
Νεκτάριος Παππάς
ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΜΑΡΤΙΟΥ
18:00-21:00
@Sozopolis
.
έξτρα δράση ημέρας:
ΑΝΑΓΚΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ
Κεφάλαιο Τρία
[3η Κυριακή 12.03.2023]
ΝΕΑ ΠΡΟΣΧΩΡΗΣΗ
Εισαγωγή στην έκθεση μιας νέας και στιβαρής ενότητας έργων του Αλέξανδρου Μάγκου, προϊόν πολύμηνης σπουδής του πάνω στην ουτοπική διάθλαση της μεταμορφωτικής διαδικασίας, έργα τα οποία θα εμψυχώσουν περαιτέρω την πορεία μας προς τους πρόποδες της ουτοπίας.
Ας ακούσουμε τον ίδιο:
[Αλέξανδρος Μάγκος]
HYPERMETAMORPHOSIS 1: THE FOOL AS ALEPH IMAGO
(Πηλός, τσιμέντο, γύψος, ξύλο, πλαστικοί σωλήνες, αφρός πολυουρεθάνης, κόλλα βινυλίου, μονωτική ταινία, σκηνή, υπνόσακος, συσκευασίες depon, πορσελάνη, πλαστικό παιχνίδι, κοχύλια, ακρυλικός στόκος, ακρυλικό σπρέυ, πολυμερικό γυαλί, διαστάσεις μεταβλητές)
HYPERMETAMORPHOSIS 2: EXUVIAE
(Λάδι, ακρυλικό, πηλός, γύψος, τσιμέντο, μονωτική ταινία, ξύλο, ακρυλική πάστα, ξυλόστοκος, χαρτοπολτός, πλαστική μεμβράνη, κολάζ σε χαρτί και καμβά, διαστάσεις μεταβλητές)
Υπερμεταμόρφωσις: Είδος πλήρους μεταμόρφωσης, στον κύκλο ζωής των κολεόπτερων, στην οποία τα στάδια της αλλαγής αντιπροσωπεύουν δύο ή περισσότερες διαφορετικές μορφές προνύμφης.
Η ιδέα του έργου γεννήθηκε από την μελέτη των καρτών Ταρώ και τη θεώρηση ότι εμπεριέχουν το στοιχείο της περιπλάνησης ως μεταμορφωτικής διαδικασίας.
Στο πρώτο μέρος (κατασκευή), ο Τρελός -μαζί με το σκυλί σύντροφο- είναι ο Άλεφ, ο πρώτος άνθρωπος, η γέννηση του πόθου, το ταξίδι. Ο τόπος και ο ταξιδιώτης σε ένωση.
Το σώμα, μια προνύμφη φτιαγμένη από τα μέσα του ταξιδιού, υλικά στατικά/εγκατάστασης και μεταβαλλόμενα/μετακίνησης, εννοείται ως κουκούλι/φωλιά. Το κεφάλι είναι το τελικό στάδιο (imago) που περιλαμβάνει όλα τα προηγούμενα, όλη τη μεταμόρφωση σε μια στιγμή, το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον.
Στο δεύτερο μέρος (ζωγραφική και κολάζ) συνυπάρχουν εικόνες κατακρύψεων και συμβόλων, που συνειρμικά συνδέονται με την κατασκευή. Αποτελούν τον εξωσκελετό του συνολικού έργου, τη συμπληρωματική δομή που αλλάζει, το δέρμα που απολύεται (exuviae). Τα δύο μέρη αλληλοσυμπληρώνονται ως υλικά μιας κοινής γλώσσας η οποία εκφράζει την ιδέα σε φυσική μορφή.
Η ουσία της μεταμόρφωσης είναι η αποδοχή της ταυτοτικής ρευστότητας σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Αυτή η συνειδητοποίηση έρχεται σε αντίθεση με τον ανθρωποκεντρικό τρόπο που τείνουμε να αισθανόμαστε τον κόσμο γύρω μας. Η παραδοχή της δύναμης του πεπρωμένου και της τύχης, αποτελεί τη επιστροφή στην κατάσταση του πρώιμου ανθρώπου, νοητικά, συναισθηματικά και βιωματικά, την επανασύνδεση με τον πρωταρχικό εαυτό. Γιατί η περιοχή του απρόβλεπτου (η αίσθηση του μη-έλεγχου) είναι αυτή που γοητεύει τον ψυχισμό μας επειδή δοκιμάζει στην ουσία της την πραγματική μας ικανότητα δια/συμβίωσης. Γι’ αυτό κι ο Τρελός είναι πρόθυμος, πάντα, να κάνει το βήμα στο χάος. Ο Τρελός στην άκρη του γκρεμού, έτοιμος να μεταμορφωθεί. Ο Τρελός που δεν υπολογίζει, που αλλάζει τη ροή του παιχνιδιού και τον ίδιο του τον εαυτό ως το αιώνιο εκκρεμές μεταξύ ορατού και αοράτου, η ουτοπική στήλη που ρίχνει την φανταστική της σκιά στο πραγματικό και το ζωντανεύει.
Αλέξανδρος Μάγκος
3/2023
ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΜΑΡΤΙΟΥ
18:00-21:00
@Sozopolis
Κεφάλαιο Δύο
[2η Κυριακή 05.03.2023]
Το Αντιδαρβινικό Όνειρο επεκτείνει τα γεωγραφικά του όρια και εξαπλώνεται στους χώρους του Sozopolis με την εισαγωγή 5 οπτικοακουστικών έργων (4 βίντεοαρτ + 1 ηχητικό) που αν και η αφετηρία τους δεν μοιάζει να έχει κοινή γραμμή εκκίνησης ωστόσο όλα θέλουν να διεκδικήσουν τη δική τους ουτοπική τοπογραφία. Έργα και καταθέσεις που αγωνιούν να φανερώσουν εσωτερικά έναν νέο τρόπο διεπαφής, μια ρευστή σωματικότητα, μια γενεσιουργό στρωματογραφία που θα είναι επιτέλους ικανή να βαστάξει την έκκεντρη κινησιολογία της φαντασίας, χωρίς περιορισμούς και αντιποιητικά στερεότυπα.
> I’ve always wanted to see a Martian | Σμαράγδα Νιτσοπούλου
Πειραματική ταινία, 2022, διάρκεια: 6.39
Μια αστροναύτισσα βρίσκεται εγκλωβισμένη σε έναν ξένο πλανήτη. Ο αρχικός της φόβος υποχωρεί μπροστά στην επιθυμία να βιώσει τον πρωτόγνωρο τόπο με όλες της τις αισθήσεις. Άραγε υπάρχουν «δαρβινισμοί» σε άλλους πλανήτες;
>.Exogenesis | Αγγελίνα Βοσκοπούλου
Πειραματική ταινία, 2013, διάρκεια 19.59
Οι «σπόροι της ζωής» υπάρχουν παντού στο Σύμπαν. Η ζωή στη Γη μπορεί να έχει προέλθει από εξωγήινους σπόρους. Προκύπτει η ιδέα της «εξωγένεσης» η οποία απεικονίζεται ως φωτισμένη ενέργεια που κινείται ελεύθερα μέσα στο ηλεκτρικό πεδίο του σύμπαντος, διασυνδέοντας κάθε Πράγμα, κρατώντας και διαμορφώνοντας τον φυσικό, τον πνευματικό και τον διανοητικό κόσμο, δίνοντάς του ζωή και κίνηση.
> Ενοίκηση | Κατερίνα Αναστασίου
Πειραματική ταινία, 2022, διάρκεια 5:30
Προχωρήστε μπουσουλώντας και κουτσαίνοντας ταυτόχρονα σαν να αρχίζετε και να τερματίζετε την ίδια στιγμή. Η «Ενοίκηση» πρόκειται για μια συνθήκη ύπαρξης όπου εξισώνονται και βιώνονται παράλληλα όλες οι ηλικίες. Ο χρόνος δεν κυλά εξελικτικά από μια αρχή προς ένα τέλος και αυτό επηρεάζει ταυτόχρονα τη χωρική εμπειρία.
> Floscape | Ραφαέλα Δεληγιάννη
Οπτικοακουστικό έργο, 2023, διάρκεια: 11:53
Στην πόλη της Φλώρινας διαμορφώθηκε μια ακουστική βιβλιοθήκη τα τελευταία τέσσερα έτη. Συλλέχθηκαν ήχοι, θόρυβοι και αφηγήσεις που σε μια ποιητική αναμέτρηση με το παρελθόν αντιπαραβάλλονται με εικόνες, καρτ ποστάλ, polaroids και πλάνα από το «Τοπίο στην ομίχλη» του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Το παρελθόν σύμφωνα με τον G. Deleuze, δεν αποτελεί κάτι το πεπερασμένο αλλά, αντιθέτως και ακόμη πιο ηχηρά, κάτι το δυνητικό. Η αντίληψη γύρω από τον χρόνο γαντζώνεται στο άρμα του επερχόμενου, από το τοπικό παρελθόν στο ου-τοπικό οικουμενικό: το μέλλον δεν μπορεί να αγνοήσει τη βάση προηγούμενων χρονικοτήτων στον αφουγκρασμό του.
> 2088 Δευτερόλεπτα | Χριστίνα Σπύρου
Ηχογράφηση σε κινητό, 2023, διάρκεια 2088 δευτερόλεπτα
Στις αρχές του Ιανουαρίου 2023 συνέβη ένα «καλλιτεχνικό lockdown» στο Sozopolis για 35 ώρες με τη συμμετοχή είκοσι και πλέον ανθρώπων που δημιούργησαν in-situ έργα. Κατά τη διάρκειά του, η Χριστίνα Σπύρου τους ζήτησε να της μιλήσουν και τους ηχογράφησε στο κινητό για 2088 δευτερόλεπτα. Τι έχουνε να μας πούν; Είναι κοντά η ημέρα του θαύματος και της δημιουργίας ενός κόσμου όπου θα έχει επικρατήσει η ποίηση;
ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΜΑΡΤΙΟΥ
18:00-21:00
@Sozopolis
extra δράση ημέρας | Workshop του Κώστα Ντάφλου |
Κεφάλαιο Ένα
[1η Κυριακή 26.02.2023]
Κλείνω τα μάτια και επιχειρώ να διανοηθώ μια μακρινή εποχή όπου η εξέλιξη της ζωής (κοινωνικής ή βιολογικής) δεν θα ερμηνεύεται με βάση τη δυναμική της επιβίωσης, την δυνατότητα της αναπαραγωγής ή την ικανότητα προσαρμογής στο περιβάλλον αλλά με γνώμονα τη θέληση για τρυφερότητα, την καλλιέργεια της έκστασης και τον πόθο για μεταμόρφωση. Ψάχνω εκείνη την εποχή που η έννοια της λογικής θα έχει αντικατασταθεί πλήρως από την έννοια της συγκίνησης, δεν θα καλλιεργείται ο μεταξύ μας ανταγωνισμός, η έννοια της αριστείας θα έχει εξαφανιστεί ενώ ο κοινωνικός δαρβινισμός θα κατανοηθεί ως έγκλημα κατά της πλανητικής αρχής.
Ανοίγω τα μάτια και μεταφέρομαι ακριβώς εκεί: στα ουτοπικά χορογραφικά στιγμιότυπα του Σερραίου ζωγράφου Γιώργου Τάνσαρλη, σχέδια απρόσμενων προοπτικών και υπεριστορικών δονήσεων, τα οποία μολονότι φιλοτεχνημένα με έναν μπλε BIC στιλό, αισθάνεσαι μια ριζοσπαστική αισιοδοξία να αναβλύζει εντός τους. Μέσα από το άλμα πίστης που πραγματοποιούν γίνεσαι λυρικός μάρτυρας μιας μελλοντικής δυνατότητας για ρευστότητα των ειδών, για μια ισότιμη συνομιλία μεταξύ ανθρώπου και φυτού, για μια νεοπαγή βιολογία. Αισθάνεσαι εν τέλει να σε κυριεύει το άνθος μιας κυανής πίστης πως η ποίηση κάποτε είναι ικανή να αντικαταστήσει το οξυγόνο.
Είναι ποτέ δυνατόν;
Ξανακλείνω τα μάτια και προσπαθώ να πιστέψω σε έναν μελλοντικό άνθρωπο που έχει αποτινάξει από πάνω του την αλαζονεία πως ανήκει στο ανώτερο είδος. Διαισθάνομαι ένα ον που κατοικεί ποιητικά, χωρίς τον μόχθο της επιβίωσης, χωρίς τον φανατισμό του ορθολογισμού, δίχως την καπιταλιστική ευφυία, μόνο με την επιθυμία να ζει δημιουργικά, ρεμβαστικά, απολαμβάνοντας τις ημέρες μιας οντολογικής σύμπνοιας.
Ανοίγω τα μάτια και η πίστη μου παίρνει σάρκα και οστά: αγγίζω την επίπονη κατάθεση της Γωγώς Πονηράκου που έχει περισυλλέξει ευλαβικά από τους δρόμους της Αθήνας ίχνη από σκοτωμένα ζώα. Όντα αόρατα για τον πολιτισμό μας, ελάσσονες ζωές πουλιών, εντόμων, μικροοργανισμών, που μακέλευσε η βία της καθημερινότητας του ανθρώπου, ανασταίνονται ουτοπικά και εγκολπώνονται μέσα σε ένα θρηνητικό περιβάλλον που καλούμαστε να το μετατρέψουμε σε ένα βωμό αποθετικισμού.
Είναι ποτέ δυνατόν;
Αν βρισκόμαστε τώρα εδώ είναι γιατί κάποτε δεν ήταν δυνατόν.
ΥΓ: Η έκθεση «Αντιδαρβινικό όνειρο» πλευρίζεται -μεταξύ άλλων- από μια ενότητα φωτογραφικών λήψεων που βρέθηκαν σε πάγκο παλαιοπωλείου και, όπως αναγράφουν, τραβήχτηκαν στα νησιά Γκαλαπάγκος του Ισημερινού το 1991 από μια ελληνίδα επισκέπτρια, νησιά φημισμένα για τις εντόπιες έρευνες που πραγματοποίησε εκεί το 1835 ο Κάρολος Δαρβίνος και ήταν αυτές που τον οδήγησαν σε μελέτες περί της εξέλιξης των ειδών και φυσικά στην περίφημη θεωρία της φυσικής επιλογής.
Σαμσών Ρακάς
ΕΓΚΑΙΝΙΟ
26 ΦΛΕΒΑΡΗ 2023
[18:00-21:00]
@Sozopolis safe_space
Σωζοπόλεως 15 (προέκταση της Κεφαλληνίας – Μετρό Αττική)
*Είσοδος με προαιρετική συνεισφορά 3€ για τη διατήρηση της ανεξαρτησίας μας
To Ρομαντικό Πανεπιστήμιο είναι μια αυτούσια επιμορφωτική και διακαλλιτεχνική δομή με άξονες την πρωτογενή έρευνα, την ανιδιοτελή κινητροδοσία, την καλλιέργεια της ποιητικής απόδρασης από την αστική εξάντληση, το χτίσιμο αντιεμπορευματικών σχέσεων μέσα στην κοινότητα. Για την εξωτερίκευση των πεπραγμένων του διατηρεί το χώρο Sozopolis, στην οδό Σωζοπόλεως 15 στην Αθήνα, ο οποίος θέλει να λειτουργεί ως ένα καταφύγιο από τη χλιαρότητα του μαζικού πολιτισμού.
Για την προάσπιση της αυτονομίας μας και τη βιωσιμότητα του Sozopolis σε προσκαλούμε να σταθείς αρωγός στην προσπάθειά μας με μια μικρή δωρεά:
