ΤΟ
ΑΝΤΙΔΑΡΒΙΝΙΚΟ
ΟΝΕΙΡΟ

κολάζ | Greg Zerkos

Για εκείνη τη μακρινή εποχή όπου η εξέλιξη της ζωής (κοινωνικής ή βιολογικής) δεν θα ερμηνεύεται με βάση τη δυναμική της επιβίωσης, την δυνατότητα της αναπαραγωγής ή την ικανότητα προσαρμογής στο περιβάλλον αλλά με γνώμονα τη θέληση για τρυφερότητα, την καλλιέργεια της έκστασης και τον πόθο για μεταμόρφωση.

Μια πειραματική, διακαλλιτεχνική και εν εξελίξει έκθεση που θα ενισχύεται διαρκώς από καταθέσεις και νέα κεφάλαια, θα επεκτείνεται βιολογικώς άναρχα, ώσπου στο τέλος μια ουτοπική ζωικότητα, σαν του αγριοκισσού, θα γραπώσει τον χώρο του Sozopolis (Σωζοπόλεως 15).

 

ΓΙΑ 10 ΚΥΡΙΑΚΕΣ


[18:00-21:00]

ως 30 Απρίλη

 

 


επιμέλεια έκθεσης: Ρομαντικό Πανεπιστήμιο

στο πλαίσιο δράσεων του φανταστικού πολιτεύματος #poemokratia που θα εμψυχωθεί το 2088

 

«BORAMETZ»


(Παράταση Αντιδαρβινικού Ονείρου)

 

Πάνος Σκλαβενίτης & Sozopolis

Κυριακή 7 Μαΐου

Εργαστήριο δημιουργίας συλλογικού γλυπτού

 
«Βλέπουμε την οργανική εξέλιξη να προσεγγίζει εκείνη μιας συνείδησης, όπου το παρελθόν πιέζει το παρόν και προκαλεί την ανάβλυση μιας νέας μορφής, ασύμμετρης με τις προηγούμενες (…) Η διάνοιά μας εξεγείρεται σε αυτή την ιδέα της απόλυτης πρωτοτυπίας και του απόλυτου χαρακτήρα των μορφών»

Ε. Μπερξόν

Έχετε ακούσει ποτέ κάποια ιστορία για το αμνόφυτο της Ταρταρίας; Ένα μιξογενές πλάσμα ανάμεσα σε φυτό και ζώο από τον κόσμο της βοτανολογίας και απόκρυφης ζωολογίας. Ένα είδος προβάτου που σαν φρούτο ξεπεταγόταν από τον θάμνο που το εγκυμονούσε και έφερε έναν ομφάλιο λώρο σύνδεσης μαζί του. Σε ύψος μπορούσε να φτάσει σχεδόν το ένα μέτρο. Το πρόβατο βοσκούσε όλη τη βλάστηση γύρω του χωρίς να μπορεί να κινηθεί και πέθαινε όταν η χλωρίδα εξαντλούταν και δεν είχε πια άλλη τροφή. Τι μυστήριο θα αποτελούσε αυτό το έμβιο ον για τους Δαρβινιστές και πώς να το εξηγήσουν; 

Ο Γάλλος φιλόσοφος Ντιντερό το αναφέρει στην Εγκυκλοπαίδεια (1751) με το όνομα agnus scythicus ισχυριζόμενος πως πρόκειται για έναν μύθο που είχε πλάσει ο πολυμήναχος Γερμανός Αθανάσιος Κίρχνερ και έκτοτε υιοθετήθηκε και από άλλους διανοητές.  O Άγγλος φυσιοδίφης Χένρυ Λη θα εκδώσει ένα βιβλίο με τίτλο «The Vegetable Lamb of Tartary» (1887), μελετώντας διεξοδικά τον «παράξενο μύθο του φυτού βαμβακιά». Μήπως ο θάμνος της βαμβακιάς έμοιαζε με φυτό στην κορυφή του οποίου ξεπροβάλλουν αρνιά; Οι περιγραφές υποστηρικτών της ύπαρξης του αμνόφυτου που παραθέτει ο Λη είναι σαγηνευτικές. Ορισμένοι  αναρωτιούνται μέχρι σήμερα πώς γίνεται τόσοι πολλοί άνθρωποι στο παρελθόν να πίστεψαν στην ύπαρξη του αμνόφυτου το οποίο ευδοκίμησε κάπου στην Κεντρική Ασία. 

Αλλά μήπως κάποτε όντως υπήρξε; Σε μια από τις απεικονίσεις του, βλέπουμε το αμνόφυτο στον Κήπο της Εδέμ μαζί με τους πρωτόπλαστους Αδάμ και Εύα. Έπειτα ο Guillame de Saluste du Bartas εκδίδει στο Παρίσι το 1578 την ποιητική σύνθεση με τίτλο “La Semaine” όπου αφηγείται την Δημιουργία του κόσμου και αναφέρει την ύπαρξη των αμνόφυτων, που ονομάζονται Borametz, θαυμάζοντας την πλάση του Κυρίου ο οποίος δημιουργεί αγαθά πλάσματα όπως αυτά που είναι ζώα με ρίζες, φυτά με σάρκα και αίμα, δεν έχουν άλλα φύλλα ή άνθη, δεν έχουν φύλο και δεν έχουν φωνή.

Κατά τον Χένρυ Λη, ένα ζωόφυτο με το όνομα Yeduah φέρεται να εντοπίζεται σε εβραϊκές πηγές τουλάχιστον πριν από 1500 χρόνια. Μάλιστα τα οστά του χρησιμοποιούνταν σε μαγικές τελετές. Μεταξύ άλλων περιηγητών, ο διπλωμάτης και αυλικός συγγραφέας  Sigismund von Herberstein το 1517 αναφέρει στις σημειώσεις του από τη Ρωσία ότι ένα τέτοιο φυτό λεγόταν πως φύτρωνε από σπόρους σαν αυτούς του πεπονιού αλλά μεγαλύτερους ενώ τα «μικρά αρνιά» που βλάσταιναν είχαν κεφάλι, μάτια, αυτιά και όλα τα μέλη ενός νεογέννητου αμνού.   

Ο παππούς του Κάρολου Δαρβίνου, ο Εράσμιος, στην ποιητική και φιλοσοφική σύνθεση «Ο Βοτανικός Κήπος» (1791) υποστήριξε πως πρόκειται για ένα ιθαγενές φυτό της Κίνας που καλύπτεται από «πυκνό μαλλί» και ορισμένες φορές δημιουργεί σχηματισμούς που μοιάζουν με ένα αρνί το οποίο στέκεται στα τέσσερα πόδια. 

Σε παλαιότερες πηγές μπορεί κανείς να εντοπίσει στον Ηρόδοτο μια αναφορά για τη μακρινή Ινδία όπου «τα άγρια δέντρα εκεί βγάζουν για καρπό μαλλί ωραιότερο και καλύτερο από των προβάτων και πράγματι οι Ινδοί φτιάχνουν ρούχα απ’ αυτά τα δέντρα». Μεταγενέστερα θα γίνει λόγος για το μόνο φυτό που μπορεί να επιθυμήσουν να γευτούν  οι λύκοι που είναι σαρκοφάγα ζώα. 

Εμείς θα αναλογιστούμε τον συσχετισμό μεταξύ φυτού και ζώου και την επιστημονική δυσκολία να ξεκαθαριστούν με σαφήνεια τα όρια μεταξύ τους, όπως έχει καταδείξει ο Γάλλος φιλόσοφος Ερρίκος Μπερξόν (στο Η δημιουργική εξέλιξη, μτφ Κωστής Παπαγιώργης, Γιάννης Πρελορέντζος, εκδ. Πόλις): 

«Κανένα ακριβές και σαφές γνώρισμα δεν αντιδιαστέλλει το φυτό από το ζώο. Δεν υπάρχει ούτε μια ιδιότητα της φυτικής ζωής που να μην συναντάται σε κάποιον βαθμό, και σε ορισμένα ζώα, όπως δεν υπάρχει ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα ζώου που να μην παρατηρείται σε ορισμένα είδη ή σε ορισμένες στιγμές στον φυτικό κόσμο (…) Το ζωικό κύτταρο και το φυτικό κύτταρο προέρχονται από κοινό στέλεχος και οι πρώτοι έμβιοι οργανισμοί ταλαντεύτηκαν μεταξύ της ζωικής και της φυτικής μορφής». 

Και για να φτάσουμε στο δικό μας «Αντιδαρβινικό Όνειρο», την πειραματική διακαλλιτεχνική έκθεση του Sozopolis, ποιος μπορεί να μιλήσει ανερυθρίαστα περί «ανώτερων» εξελικτικά ειδών; Στο έτος της Ποεμοκρατίας 2088, στη βιολογία της ουτοπίας, οδηγούμαστε σε έναν μεταδαρβινικό κόσμο συμβιωτικού οραματισμού.

Η έκθεση «Αντιδαρβινικό όνειρο» παρατείνει τον οραματισμό της: την Κυριακή 7 Μαΐου ο εικαστικός Πάνος Σκλαβενίτης μαζί με φίλους/φίλες θα επιχειρήσουν να δημιουργήσουν ένα συλλογικό γλυπτό που θα παρουσιαστεί κατά τις ώρες λειτουργίας της έκθεσης 19:00 με 22:00. 

 

Εάν θέλετε να συμμετάσχετε νωρίτερα την ίδια ημέρα στο δημιουργικό εργαστήριο συλλογικού γλυπτού/αμνόφυτου στέλνετε e-mail στο poemokratia@gmail.com για να λάβετε σχετικές οδηγίες. 


SOZOPOLIS_safe_space

Σωζοπόλεως 15

 

 

Κυριακή 7 Μαΐου
19:00 με 22:00 

 

ΤΟ ΑΝΤΙΔΑΡΒΙΝΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ

Κεφάλαιο Δέκα

 

 

Η κλιμακωτή έκθεση «Αντιδαρβινικό Όνειρο», μετά από 2 μήνες άνθισης και πειραματισμού, έφτασε αισίως στο 10ο και τελευταίο κεφάλαιό της. Την Κυριακή 30 Απρίλη θα ολοκληρώσει την χαρτογράφηση μιας ουτοπικότητας όπου δεν επιβιώνει ο πιο δυνατός ή ευέλικτος αλλά τα τρυφερά και ευαίσθητα πλάσματα που τολμούν να βουτούν μέσα στην έκκεντρη συγκίνηση. Όντα της διπλανής πόρτας και όντα της φαντασίας που ξορκίζουν την εργαλειοποίηση των θετικισμών από τις βιοπολιτικές των ανθρωπόκεντρων ζόφων. 

Στο τελευταίο κεφάλαιο εισάγονται στην έκθεση νέα εικαστικά έργα και χειρονομίες από τους:  Ευθύμη Γρόνθο, Γιάννη Κελεπούρη, Μάρκο Παπουτσάκη, Αριστέα Λελουδάκη και Φαίη Σκάρδη. 

Τι χρώματα και υφές έχει η μετάβαση στον κόσμο της Ποεμοκρατίας το έτος 2088; Πόσα μίλια και σκαλοπάτια ακόμα θα διανύσουμε και θα δρασκελίσουμε; Τι ξεπηδά από ένα ορφικό αυγό; Μπορεί ένα δέντρο να σου χαρίσει encore στο όνειρο;

 

ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΑΠΡΙΛΗ

18:00 – 21:00

@Sozopolis

ΤΟ ΑΝΤΙΔΑΡΒΙΝΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ

Κεφάλαιο Eννιά

 

[ΥΠΕΡΑΝΟΙΞΗ]
.

 
 
 

.

Το Αντιδαρβινικό Όνειρο κλιμακώνει κι άλλο την εκθεσιακή πορεία του στους πρόποδες της ουτοπίας και συναντάει τον Alexander Scriabin, τον θεοσοφιστή και συναισθητικό συνθέτη από τη Ρωσία, που αποχωρεί από τη ζωή μια πασχαλιά σαν κι αυτή, τον Απρίλη του 1915, στο απόγειο της μουσικής πορείας του. Ο θάνατός του διέκοψε το μεγαλεπήβολο όραμά του σύμφωνα με το οποίο θα προκαλούσε ολική μεταμόρφωση στην ανθρωπότητα, μια Υπεράνοιξη αισθήσεων, παίζοντας την εφταήμερη σύνθεση του «Mysterium» στην κορυφή των Ιμαλαΐων.

Στη μνήμη του θα εισαχθεί στην έκθεση μια ζωγραφική ενότητα έργων του Σαμσών Ρακά που φτιάχτηκαν υπό τη μουσική επήρεια συνθέσεών του. Παράλληλα, ο ποιητής και μεταφραστής Νικόλαος Γκόγκος θα παρουσιάσει -για πρώτη φορά στα ελληνικά- ποιήματα και ημερολογιακές καταγραφές του Σκριάμπιν, εστιάζοντας και σε μία βασική πνευματική επιρροή του συνθέτη: την περίφημη μαντάμ Μπλαβάτσκι.

.

 
 

ΚΥΡΙΑΚΗ 23 ΑΠΡΙΛΗ

18:00 – 21:00 plus

ΤΟ ΑΝΤΙΔΑΡΒΙΝΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ

Κεφάλαιο Εφτά & Οχτώ

[ Η 8η Μέρα ]

 
Ανάμεσα στους αρμούς των πεζοδρομίων, στο χαμόγελο πίσω απ΄ το θολό τζάμι, στα χαλασμένα δόντια της μέρας, το σώμα πάλλεται. Η βροχή δυναμώνει. Δε σταματάμε. Είμαστε στο δρόμο:
Μια απόπειρα να ονειρευτούμε μια 8η μέρα που ο κόσμος θα ξαναφτιαχτεί από την ανάγκη μας να υπάρξουμε ελεύθεροι μαζί.
Η ΟΜΑΔΑ kόko (Αννίτα Πολυχρόνη, Γεράσιμος Βανδώρος, Γρηγόρης Ζερβάκος, Μιρέλα Πετικίδη, Σοφία Λουκέρη) και ο ισπανός καλλιτέχνης Javier Pérez Aranda περπατούν κάτω από τη βροχή των λέξεων της Ποεμοκρατίας, μπαίνουν μέσα στις πυκνές φυλωσσιές του Αντιδαρβινικού Ονείρου, αντιπαλεύουν την αποστειρωμένη φαντασία των καιρών.

ΣΑΒΒΑΤΟ 8 Απριλίου
19:00 – 21:00

Performance «8»
by ΚόΚo

 

&

 

ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
18:00-21:00

in situ κατασκευή
και προσθήκη στην έκθεση

της ρακοσυλλεκτικής δομής του ισπανού καλλιτέχνη
Javier Pérez Aranda


λεπτομέρειες

 

@Sozopolis

ΤΟ ΑΝΤΙΔΑΡΒΙΝΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ

Κεφάλαιο Έξι

 

[6η Κυριακή 02.04.2023]

*

[ ΧΡΩΜΟΠΛΑΣΙΑ ]

.

Α.

Εισαγωγή στην έκθεση τριών οπτικοακουστικών έργων του καλλιτέχνη και θεωρητικού της εικόνας Τάσου Λυμπεράκη, που καταπιάνονται ιδιόλεκτα με τη μυθολογία της αλήθειας, εμβαθύνουν στην τελετουργία του καθημερινού, και προσεγγίζουν την απόκρυφη έννοια της χρωμοπλασίας:

 
 
  1. «Ritual of an impossible flag», video και 3d animation (03:04)

  2. «Metronomy», video (02:43)

  3. «Remarks on colour / Ludwig Wittgenstein», video (14:38)

 

 

Β. Εισαγωγή 9 φωτογραφιών του νομά μελισσοκόμου Αντώνη Παπαγιαννάκη (PAP) με έδρα τα Χανιά της Κρήτης, που στοχάζονται ονειρικά πάνω στον τελετουργικό κόσμο των μελισσών.

 

Γ. Κατά τη διάρκεια της έκθεσης ο συγγραφέας Μάριος Κούνας θα πραγματοποιήσει μια πολύ παράξενη επίσκεψη στο Αντιδαρβινικό Όνειρο.

 

Δ. Παρθενική θέαση των in situ έργων του Στέφανου Χανδέλη σε ταβάνι/τοίχο/πρόσοψη/άσφαλτο τα οποία προέκυψαν από την ιεροτελεστία της προηγούμενης Κυριακής.

 


Την ίδια μέρα θα εγκαινιαστεί το δημοπρατήριο του Sozopolis. Ένα εικαστικό έργο κάθε μήνα. Πληροφορίες σύντομα!

 

ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
18:00-21:00

@Sozopolis

ΤΟ ΑΝΤΙΔΑΡΒΙΝΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ

Κεφάλαιο Πέντε

 

[5η Κυριακή 26.03.2023]

*

[ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΣ ΛΥΡΙΣΜΟΣ]

.

Δύο από τις πιο βάνδαλες και δημιουργικά ασυγκράτητες φιγούρες της πόλης, με πλούσια στοιχεία ρακοσυλλεκτικής τέχνης, γεμάτοι πίστη στην εξωκοινωνικότητα του underground και οπλισμένοι  φιλοσοφικά με μια παιδική ωριμότητα, εισβάλλουν ραγδαία μέσα στο Αντιδαρβινικό Όνειρο δίνοντας μια νέα εικαστική τροπή στην έννοια της ουτοπίας.

 

Την Κυριακή 26 Μάρτη ο Στέφανος Χανδέλης συναντά τον Αμβρόσιο Γκουσγκούνη και ο καταστροφικός λυρισμός έχει τώρα το λόγο.

 

[20 νέα έργα τέχνης]

 

ΥΓ: Κατά τη διάρκεια του ανοίγματος ο Στέφανος θα βανδαλίζει ζωγραφικά το ταβάνι του Sozopolis εν είδει εικαστικής περφόρμανς ενώ ο Αμβρόσιος θα μεταποιεί καταστροφικά το νέο τεύχος του περιοδικού μηδέν που μόλις εξέδωσε.

 

 

ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ
18:00-21:00

@Sozopolis

ΤΟ ΑΝΤΙΔΑΡΒΙΝΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ

Κεφάλαιο Τέσσερα

 

[4η Κυριακή 19.03.2023]


 

[IBBUR]

.
Η θέα του φτερού στην ουρά ενός παγωνιού, με αρρωσταίνει!

Κάρολος Δαρβίνος
Γράμμα στον Asa Gray
(3 Απρίλη 1860)
 

Ποιος μπορεί να γνωρίζει εξαρχής την αναρριχώμενη διαδρομή που θα ακολουθήσει ο σπόρος του κισσού; Ποια θεωρία μπορεί να κατανοήσει τη συλλογική χορογραφία ενός σμήνους ψαρονιών; Πώς να εξηγηθούν λογικά τα χρώματα στα φτερά του παγωνιού; Aπό πού πηγάζει ο ανθρώπινος πόθος για την υπέρβαση; 

Υπάρχουν συμβάντα που διαφεύγουν του επιστημονικού νου, η χαοτική φύση τους τα καθιστά δυσερμήνευτα αν όχι άβολα για τον ανθρώπινο πολιτισμό. 

Απολαμβάνουμε το δυσερμήνευτο. Τασσόμαστε με το άλμα πίστης. H ψυχή μας εγκυμονεί. Βρισκόμαστε στη δυτικανατολική πλευρά του χάους. Αναμένουμε καρτερικά το Ibbur της ανθρωπότητας:

 


[χαοτική εισβολή έργων στην έκθεση]

 

 

Συμμετέχουν:

Κλεοπάτρα Χαρίτου
Γεωργία Μεθενίτη
Δημήτρης Αμελαδιώτης
Εύη Αθανασίου
Nil
Γιάννης Κένης
Στάθης-Αλέξανδρος Ζούλιας
Νικόλας Γκόγκος
Ζωή Μαντά
Σαμσών Ρακάς
Κώστας Ντάφλος
Ίρις Φουστέρη
Ι. Γραμματικάκης
Νάτση(ς;)
Νεκτάριος Παππάς

 

ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΜΑΡΤΙΟΥ
18:00-21:00

@Sozopolis

 
.
έξτρα δράση ημέρας:
ΑΝΑΓΚΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ

 

Κεφάλαιο Τρία

 

[3η Κυριακή 12.03.2023]

 

ΝΕΑ ΠΡΟΣΧΩΡΗΣΗ

Εισαγωγή στην έκθεση μιας νέας και στιβαρής ενότητας έργων του Αλέξανδρου Μάγκου, προϊόν πολύμηνης σπουδής του πάνω στην ουτοπική διάθλαση της μεταμορφωτικής διαδικασίας, έργα τα οποία θα εμψυχώσουν περαιτέρω την πορεία μας προς τους πρόποδες της ουτοπίας.
 
Ας ακούσουμε τον ίδιο:
 

 

[Αλέξανδρος Μάγκος]

 
 

HYPERMETAMORPHOSIS 1: THE FOOL AS ALEPH IMAGO

(Πηλός, τσιμέντο, γύψος, ξύλο, πλαστικοί σωλήνες, αφρός πολυουρεθάνης, κόλλα βινυλίου, μονωτική ταινία, σκηνή, υπνόσακος, συσκευασίες depon, πορσελάνη, πλαστικό παιχνίδι, κοχύλια, ακρυλικός στόκος, ακρυλικό σπρέυ, πολυμερικό γυαλί, διαστάσεις μεταβλητές)

 

HYPERMETAMORPHOSIS 2: EXUVIAE

(Λάδι, ακρυλικό, πηλός, γύψος, τσιμέντο, μονωτική ταινία, ξύλο, ακρυλική πάστα, ξυλόστοκος, χαρτοπολτός, πλαστική μεμβράνη, κολάζ σε χαρτί και καμβά, διαστάσεις  μεταβλητές)
 

Υπερμεταμόρφωσις:  Είδος πλήρους μεταμόρφωσης, στον κύκλο ζωής των κολεόπτερων, στην οποία τα στάδια της αλλαγής αντιπροσωπεύουν δύο ή περισσότερες διαφορετικές μορφές προνύμφης.

 

Η ιδέα του έργου γεννήθηκε από την μελέτη των καρτών Ταρώ και τη θεώρηση ότι εμπεριέχουν το στοιχείο της περιπλάνησης ως μεταμορφωτικής διαδικασίας. 
Στο πρώτο μέρος (κατασκευή), ο Τρελός -μαζί με το σκυλί σύντροφο- είναι ο Άλεφ, ο πρώτος άνθρωπος, η γέννηση του πόθου, το ταξίδι. Ο τόπος και ο ταξιδιώτης σε ένωση.
Το σώμα, μια προνύμφη φτιαγμένη από τα μέσα του ταξιδιού, υλικά στατικά/εγκατάστασης και μεταβαλλόμενα/μετακίνησης, εννοείται ως κουκούλι/φωλιά. Το κεφάλι είναι το τελικό στάδιο (imago) που περιλαμβάνει όλα τα προηγούμενα, όλη τη μεταμόρφωση σε μια στιγμή, το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον. 
Στο δεύτερο μέρος (ζωγραφική και κολάζ) συνυπάρχουν εικόνες κατακρύψεων και συμβόλων, που συνειρμικά συνδέονται με την κατασκευή. Αποτελούν τον εξωσκελετό του συνολικού έργου, τη συμπληρωματική δομή που αλλάζει, το δέρμα που απολύεται (exuviae). Τα δύο μέρη αλληλοσυμπληρώνονται ως υλικά μιας κοινής γλώσσας η οποία εκφράζει την ιδέα σε φυσική μορφή.
Η ουσία της μεταμόρφωσης είναι η αποδοχή της ταυτοτικής ρευστότητας σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Αυτή η συνειδητοποίηση έρχεται σε αντίθεση με τον ανθρωποκεντρικό τρόπο που τείνουμε να αισθανόμαστε τον κόσμο γύρω μας. Η παραδοχή της δύναμης του πεπρωμένου και της τύχης, αποτελεί τη επιστροφή στην κατάσταση του πρώιμου ανθρώπου, νοητικά, συναισθηματικά και βιωματικά, την επανασύνδεση με τον πρωταρχικό εαυτό. Γιατί η περιοχή του απρόβλεπτου (η αίσθηση του μη-έλεγχου) είναι αυτή που γοητεύει τον ψυχισμό μας επειδή δοκιμάζει στην ουσία της την πραγματική μας ικανότητα δια/συμβίωσης. Γι’ αυτό κι ο Τρελός είναι πρόθυμος, πάντα, να κάνει το βήμα στο χάος. Ο Τρελός στην άκρη του γκρεμού, έτοιμος να μεταμορφωθεί. Ο Τρελός που δεν υπολογίζει, που αλλάζει τη ροή του παιχνιδιού και τον ίδιο του τον εαυτό ως το αιώνιο εκκρεμές μεταξύ ορατού και αοράτου, η ουτοπική στήλη που ρίχνει την φανταστική της σκιά στο πραγματικό και το ζωντανεύει.
 

Αλέξανδρος Μάγκος 
3/2023

 

ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΜΑΡΤΙΟΥ
18:00-21:00

@Sozopolis

 

Κεφάλαιο Δύο

 

[2η Κυριακή 05.03.2023]

 

Το Αντιδαρβινικό Όνειρο επεκτείνει τα γεωγραφικά του όρια και εξαπλώνεται στους χώρους του Sozopolis με την εισαγωγή  5 οπτικοακουστικών έργων (4 βίντεοαρτ + 1 ηχητικό) που αν και η αφετηρία τους δεν μοιάζει να έχει κοινή γραμμή εκκίνησης ωστόσο όλα θέλουν να διεκδικήσουν τη δική τους ουτοπική τοπογραφία. Έργα και καταθέσεις που αγωνιούν να φανερώσουν εσωτερικά έναν νέο τρόπο διεπαφής, μια ρευστή σωματικότητα, μια γενεσιουργό στρωματογραφία που θα είναι επιτέλους ικανή να βαστάξει την έκκεντρη  κινησιολογία της φαντασίας, χωρίς περιορισμούς και αντιποιητικά στερεότυπα.

 

> I’ve always wanted to see a Martian | Σμαράγδα Νιτσοπούλου

Πειραματική ταινία, 2022, διάρκεια: 6.39

Μια αστροναύτισσα βρίσκεται εγκλωβισμένη σε έναν ξένο πλανήτη. Ο αρχικός της φόβος υποχωρεί μπροστά στην επιθυμία να βιώσει τον πρωτόγνωρο τόπο με όλες της τις αισθήσεις. Άραγε υπάρχουν «δαρβινισμοί» σε άλλους πλανήτες;

 

  >.Exogenesis | Αγγελίνα Βοσκοπούλου
Πειραματική ταινία, 2013, διάρκεια 19.59

Οι «σπόροι της ζωής» υπάρχουν παντού στο Σύμπαν. Η ζωή στη Γη μπορεί να έχει προέλθει από εξωγήινους σπόρους. Προκύπτει η ιδέα της «εξωγένεσης» η οποία απεικονίζεται ως φωτισμένη ενέργεια που κινείται ελεύθερα μέσα στο ηλεκτρικό πεδίο του σύμπαντος, διασυνδέοντας κάθε Πράγμα, κρατώντας και διαμορφώνοντας τον φυσικό, τον πνευματικό και τον διανοητικό κόσμο, δίνοντάς του ζωή και κίνηση. 

 

> Ενοίκηση | Κατερίνα Αναστασίου

Πειραματική ταινία, 2022, διάρκεια  5:30

Προχωρήστε μπουσουλώντας και κουτσαίνοντας ταυτόχρονα σαν να αρχίζετε και να τερματίζετε την ίδια στιγμή. Η «Ενοίκηση» πρόκειται για μια συνθήκη ύπαρξης όπου εξισώνονται και βιώνονται παράλληλα όλες οι ηλικίες. Ο χρόνος δεν κυλά εξελικτικά από μια αρχή προς ένα τέλος και αυτό επηρεάζει ταυτόχρονα τη χωρική εμπειρία. 

 

> Floscape | Ραφαέλα Δεληγιάννη
Οπτικοακουστικό έργο, 2023, διάρκεια: 11:53

Στην πόλη της Φλώρινας διαμορφώθηκε μια ακουστική βιβλιοθήκη τα τελευταία τέσσερα έτη. Συλλέχθηκαν ήχοι, θόρυβοι και αφηγήσεις που σε μια ποιητική αναμέτρηση με το παρελθόν αντιπαραβάλλονται με εικόνες, καρτ ποστάλ, polaroids και πλάνα από το «Τοπίο στην ομίχλη» του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Το παρελθόν σύμφωνα με τον G. Deleuze, δεν αποτελεί κάτι το πεπερασμένο αλλά, αντιθέτως και ακόμη πιο ηχηρά, κάτι το δυνητικό. Η αντίληψη γύρω από τον χρόνο γαντζώνεται στο άρμα του επερχόμενου, από το τοπικό παρελθόν στο ου-τοπικό οικουμενικό: το μέλλον δεν μπορεί να αγνοήσει τη βάση προηγούμενων χρονικοτήτων στον αφουγκρασμό του. 

 

> 2088 Δευτερόλεπτα | Χριστίνα Σπύρου

Ηχογράφηση σε κινητό, 2023, διάρκεια 2088 δευτερόλεπτα 

Στις αρχές του Ιανουαρίου 2023 συνέβη ένα «καλλιτεχνικό lockdown» στο Sozopolis για 35 ώρες με τη συμμετοχή είκοσι και πλέον ανθρώπων που δημιούργησαν in-situ έργα. Κατά τη διάρκειά του, η Χριστίνα Σπύρου τους ζήτησε να της μιλήσουν και τους ηχογράφησε στο κινητό για 2088 δευτερόλεπτα. Τι έχουνε να μας πούν; Είναι κοντά η ημέρα του θαύματος και της δημιουργίας ενός κόσμου όπου θα έχει επικρατήσει η ποίηση; 

 

ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΜΑΡΤΙΟΥ
18:00-21:00

@Sozopolis

 

extra δράση ημέρας | Workshop του Κώστα Ντάφλου |

 

Κεφάλαιο Ένα

 
[1η Κυριακή 26.02.2023]

 

Κλείνω τα μάτια και επιχειρώ να διανοηθώ μια μακρινή εποχή όπου η εξέλιξη της ζωής (κοινωνικής ή βιολογικής) δεν θα ερμηνεύεται με βάση τη δυναμική της επιβίωσης, την δυνατότητα της αναπαραγωγής ή την ικανότητα προσαρμογής στο περιβάλλον αλλά με γνώμονα τη θέληση για τρυφερότητα, την καλλιέργεια της έκστασης και τον πόθο για μεταμόρφωση. Ψάχνω εκείνη την εποχή που η έννοια της λογικής θα έχει αντικατασταθεί πλήρως από την έννοια της συγκίνησης, δεν θα καλλιεργείται ο μεταξύ μας ανταγωνισμός, η έννοια της αριστείας θα έχει εξαφανιστεί ενώ ο κοινωνικός δαρβινισμός θα κατανοηθεί ως έγκλημα κατά της πλανητικής αρχής.  

Ανοίγω τα μάτια και μεταφέρομαι ακριβώς εκεί: στα ουτοπικά χορογραφικά στιγμιότυπα του Σερραίου ζωγράφου Γιώργου Τάνσαρλη, σχέδια απρόσμενων προοπτικών και υπεριστορικών δονήσεων, τα οποία μολονότι φιλοτεχνημένα με έναν μπλε BIC στιλό, αισθάνεσαι μια ριζοσπαστική αισιοδοξία να αναβλύζει εντός τους. Μέσα από το άλμα πίστης που πραγματοποιούν γίνεσαι λυρικός μάρτυρας μιας μελλοντικής δυνατότητας για ρευστότητα των ειδών, για μια ισότιμη συνομιλία μεταξύ ανθρώπου και φυτού, για μια νεοπαγή βιολογία. Αισθάνεσαι εν τέλει να σε κυριεύει το άνθος μιας κυανής πίστης πως η ποίηση κάποτε είναι ικανή να αντικαταστήσει το οξυγόνο.

Είναι ποτέ δυνατόν;

Ξανακλείνω τα μάτια και προσπαθώ να πιστέψω σε έναν μελλοντικό άνθρωπο που έχει αποτινάξει από πάνω του την αλαζονεία πως ανήκει στο ανώτερο είδος. Διαισθάνομαι ένα ον που κατοικεί ποιητικά, χωρίς τον μόχθο της επιβίωσης, χωρίς τον φανατισμό του ορθολογισμού, δίχως την καπιταλιστική ευφυία, μόνο με την επιθυμία να ζει δημιουργικά, ρεμβαστικά, απολαμβάνοντας τις ημέρες μιας οντολογικής σύμπνοιας.

Ανοίγω τα μάτια και η πίστη μου παίρνει σάρκα και οστά: αγγίζω την επίπονη κατάθεση της Γωγώς Πονηράκου που έχει περισυλλέξει ευλαβικά από τους δρόμους της Αθήνας ίχνη από σκοτωμένα ζώα. Όντα αόρατα για τον πολιτισμό μας, ελάσσονες ζωές πουλιών, εντόμων, μικροοργανισμών, που μακέλευσε η βία της καθημερινότητας του ανθρώπου, ανασταίνονται ουτοπικά και εγκολπώνονται μέσα σε ένα  θρηνητικό περιβάλλον που καλούμαστε να το μετατρέψουμε σε ένα βωμό αποθετικισμού.

Είναι ποτέ δυνατόν; 

Αν βρισκόμαστε τώρα εδώ είναι γιατί κάποτε δεν ήταν δυνατόν.

 

ΥΓ: Η έκθεση «Αντιδαρβινικό όνειρο» πλευρίζεται -μεταξύ άλλων- από μια ενότητα φωτογραφικών λήψεων που βρέθηκαν σε πάγκο παλαιοπωλείου και, όπως αναγράφουν, τραβήχτηκαν στα νησιά Γκαλαπάγκος του Ισημερινού το 1991 από μια ελληνίδα επισκέπτρια, νησιά φημισμένα για τις εντόπιες έρευνες που πραγματοποίησε εκεί το 1835 ο Κάρολος Δαρβίνος και ήταν αυτές που τον οδήγησαν σε μελέτες περί της εξέλιξης των ειδών και φυσικά στην περίφημη θεωρία της φυσικής επιλογής.

 

Σαμσών Ρακάς

 


 

ΕΓΚΑΙΝΙΟ

 

26 ΦΛΕΒΑΡΗ 2023

[18:00-21:00]

 

@Sozopolis safe_space

Σωζοπόλεως 15 (προέκταση της Κεφαλληνίας – Μετρό Αττική)
 
*Είσοδος με προαιρετική συνεισφορά 3€ για τη διατήρηση της ανεξαρτησίας μας

To Ρομαντικό Πανεπιστήμιο είναι μια αυτούσια επιμορφωτική και διακαλλιτεχνική δομή με άξονες την πρωτογενή έρευνα, την ανιδιοτελή κινητροδοσία, την καλλιέργεια της ποιητικής απόδρασης από την αστική εξάντληση, το χτίσιμο αντιεμπορευματικών σχέσεων μέσα στην κοινότητα. Για την εξωτερίκευση των πεπραγμένων του διατηρεί το χώρο Sozopolis, στην οδό Σωζοπόλεως 15 στην Αθήνα, ο οποίος θέλει να λειτουργεί ως ένα καταφύγιο από τη χλιαρότητα του μαζικού πολιτισμού.

Για την προάσπιση της αυτονομίας μας και τη βιωσιμότητα του Sozopolis σε προσκαλούμε να σταθείς αρωγός στην προσπάθειά μας με μια μικρή δωρεά:


radical arts and rituals